زمزمه باستان شناسی اسرار

در این نوع تفکیک کاهش عمق دستگاه فلزیاب برخلاف تفکیک فلزات آهن و غیر آهن کمتر بوده و حدود ۲۰-۳۰ درصد است. پاشه ها به رنگ سبز و زرد هستند که از سمت دهنه ظرف شروع به سمت پایه ظرف کشیده شده است این گونه ظروف برخلاف ظروف نوع اول که بیشتر داخل ظروف تزئین شده سطح بیرونی لعاب لکه ای شده و رنگ سبز خیلی کم رنگ و به صورت مغز پسته ای ظاهر شده و در کنار این لعاب لکه ای با رنگ سیاه تزئیناتی به اشکال هندسی نقاشی گردیده و در نهایت روی نقوش با لعاب سربی شفاف پوشانده شده است. نوع دوم: عبارت است از کاشیهای بزرگ از جنس خمیر شیشه مزین به خط ثلث برجسته که سطح آن را لعاب فیروزهای دادهاند. شماره10-8) با توجه به عدم پاشیدگی نقوش می توان گفت سرب استفاده شده در پایه تزئینات رنگ سبز و زرد کم و شاید هم جهت ممانعت از حرکت رنگها در نقاشی زیر لعاب از گلابه های جنس بدنه سفال استفاده شده است. این اتاق مهر و موم است و دارای باری که از نشانه مار برای آن استفاده می شود .

سوزان پترسون نیز اسگرافیتو را یکی از روش های تزیین سفال دوغابی چنین معرفی می کند «که بدنه گلی با یک یا چندین دوغاب رنگی پوشیده شده وسپس با کنده کاری(خراش) خطوط با عمق مناسب در قسمت های دوغاب شده، طرح های تزیینی ایجاد می¬شود،برای ایجاد خطوط مختلف از ابزار گوناگونی استفاده می شود.»(پترسون،1388) البته اگر بخواهیم این واژه را از لحاظ تاریخی بررسی کنیم، ظروف اسگرافیتو در ایران نام های دیگری نیز بر خود گرفته اند به طوری که «این ظروف به علت استفاده از طرح های تاریخی ایران مانند نقش اسفنکس¬هایی با بدن شیر و سر انسان، عقاب، اسب، شیر و مرغ عنقا، به ظروف گبری معروف شده و بیشتر منسوب به گروس و آمل و آقکند و یاسکند هستند و تحت عنوان ظروف اسگرافیتو و شانلوه ساخته شده اند. به این ظروف نیز میتوان "منبت" اطلاق کرد.» (کامبخش فرد، 1389) ظروف اسگرافیتو احتمالا از رایج ترین سفال های لعابدار دوران اسلامی اند،«همچنان که آرتور لین درباره این ظروف تحت عنوان "سفال رایج" صحبت کرده است.» (خلیلی، 1384) سفال لعاب لکه ای یا لعاب پاشیده و نقش كنده درگلابه(اسگرافيتو): همانند سفال با لعاب لكه اي، سفال اسگرافيتو هم پيشينه اي نسبتاً پیچیده دارد.

کامبخش فرد،1386: 459) . درمورد ساخت این گونه ظروف، آقای کامبخش فرد معتقد است که تکنیک ساخت این ظروف به این روش بوده که بدنه سفال را پس از شكل پذيري به پوسته و آستري از لعاب سربي اندود كرده در كوره مي پختند و پس از پخت و سرد شدن با ابزار نوك تيز اقدام به نقر نقش هاي منظم يا نامنظم گل و گياه كرده ، چندين لعاب رنگي از قبيل زرد و ارغواني را به تفكيك يا درهم و به نوبت در نقاط مورد نظر مي پاشيدند و سپس مجدداً آن را مي پختند تاخطوط منقور و گود شده رنگ هاي زرد و سبز و ارغواني، در زمينه گودي ها كنتراسي از خط ، رنگ و نقش به وجود آوردند . درمورد این نظریه که بعداز پخت سفال با ابزارنوک تیز اقدام به نقرنقوش میکردند.طبق بررسی های صورت گرفته درمورد تکنیک ساخت این سفال انجام این فرایند پیچیده و سخت منطقی به نظر نمی رسدو تمامی نقوش منقور درحالت چرمینگی ظروف صورت میگرفته است. اما با حفاریها و کاوشهای باستان شناسی جدید که در بیشترمناطق ایران روبه رشد است و سفالینه های فراوانی از اینگونه به دست آمده دیگر نمی توان مرکز اولیه ساخت این ظروف را به سادگی به سامره و بغداد نسبت داد و در مورد خاستگاه اولیه آن باید منتظر داده های باستان شناسی و مطالعه علمی آنها بود.

ضریب شکست، نسبت سرعت نور دردو محیط مختلف است. 1- نوع اول سفال لعاب لکه ای ساده یکرنگ : این گونه سفال ها اکثراً دارای خمیره قرمز آجری است. به علت حرارت زیاد و خشک بودن محیط، سیستم انتقال آب این مناطق دارای خصوصیات ویژه خویش میباشد؛ لذا ایرانیان برای این مناطق سیستم انتقال آب از زیرزمین را با مسائل هیدرولیکی خاصی، ابداع کردند. در رابطه با گنج یا فلز قدیمی در عمق زیاد با هر نوع فلزیاب ساخت هر کجا دنیا که باشد نمیتوان عمق دقیق طلا قدیمی یا گنج را مشخص نمود. این شبکه آبرسانی به دلیل عوارض طبیعی مانند شیب زیاد در بعضی موارد نیاز به فنون خاصی مانند ایجاد آبشارها را دارد. در کنفرانس تهران در سال ۱۹۴۳، متفقین اعلامیه تهران را صادر کردند که استقلال و مرزهای ایران پس از جنگ را تضمین میکرد. ↑ باسورث، تاریخ ایران کمبریج، ۸۴، ۳۲۳. ↑ "The Turko-Persian tradition features Persian culture patronized by Turkic rulers." See Daniel Pipes: "The Event of Our Era: Former Soviet Muslim Republics Change the Middle East" in Michael Mandelbaum, "Central Asia and the World: Kazakhstan, Uzbekistan, Tajikistan, Kyrgyzstan, Turkemenistan and the World", Council on Foreign Relations, p. Muslim, element was fairly insignificant compared to the Turkish and Arab-Persian elements, and that the Persian element was paramount.